ZaleceniaZalecenia

EN 13779: norma w celu uzyskania oczekiwanej jakości powietrza wewnątrz pomieszczeń

Europejska norma EN 13779 określa wytyczne oczekiwanej jakości powietrza wewnątrz pomieszczeń. Norma ma wyraźnie określony cel: zapewnienie komfortowego i zdrowego klimatu w pomieszczeniach przy zachowaniu możliwych do zaakceptowania kosztów instalacji i eksploatacji. W celu osiągnięcia odpowiedniej jakości powietrza w pomieszczeniach (IDA) norma EN 13779 definiuje wydajność filtrów, którą musi zapewnić system. Norma bierze pod uwagę jakość powietrza na zewnątrz (ODA). Znane są trzy poziomy: od ODA1 – czyste powietrze z okresowymi zanieczyszczeniami (typu pyłki roślin) – do ODA3, które to powietrze zawiera wysokie stężenia gazów i pyłu, i spotykane jest często w miastach przemysłowych. Przez pył w normie EN 13779 rozumiana jest całkowita ilość stałych cząstek i aerozoli w powietrzu zewnętrznym. 

Substancje gazowe i zanieczyszczenia

Zalecenia i wskazówki dotyczą stężeń CO2, CO, NO2, SO2 i lotnych związków organicznych (VOS). Tabela 1. przedstawia wartości graniczne kategorii ODA. Filtracja doprowadza do określonego poziomu jakość powietrza w pomieszczeniu (IDA). IDA rozróżnia cztery poziomy. IDA1 to powietrze najbardziej czyste, IDA4 to powietrze najbardziej zanieczyszczone. Tak jak widoczne jest to w tabeli 2. klasyfikacja IDA oparta jest na kombinacji poziomu CO2 porównanego z powietrzem na zewnątrz i objętości powietrza wprowadzanego przez instalację do wnętrza, w przeliczeniu na godzinę i na osobę. Tabela 3. określa klasę filtra (od M5 do F9), która, zgodnie z normą EN 779:2012, potrzebna jest do osiągnięcia pożądanego IDA, wychodząc od ODA. GF określa filtr gazowy lub filtr aktywnego węgla.  

IMG-Recommedationtabel

Wydajność filtra

Jaki filtr jest potrzebny do osiągnięcia pożądanej skuteczności? Odpowiedź na to pytanie zawarta jest w tabeli 4. Wydajność filtra powietrza silnie zależna jest od ilości przechwytywanego pyłu. Przez (submikronowy) pył rozumiane są cząstki o wielkości pomiędzy 0,3 a 1 mikrometrem. Stopień, w jakim tego typu cząstki przenikają do filtra nazywamy czynnikiem penetracji. Czynnik penetracji oparty jest na penetracji klasy F9 (czynnik penetracji 1). Filtr F7 posiada penetrację rzędu 46%, podczas gdy filtr M5 penetrację rzędu 93%. Czynnik penetracji został przedstawiony na rysunku 1. Zaprezentowane zostało również, które cząstki zostają zatrzymane przez który typ filtra.

IMG-int__norm_tabel_M5-F9

Zalecenia w sprawie wymiany filtrów

Czynniki ekonomiczne zawsze mają znaczenie, kiedy mowa jest o wymianie filtrów powietrza. Istnieje szereg parametrów, które decydują o wymianie filtra. Należy wziąć pod uwagę ciśnienie końcowe (zużycie energii), higienę (bakterie i grzyby) i liczbę roboczogodzin, które przepracowała instalacja. W tabeli 5. dokonano zestawienia oporu początkowego z oporem końcowym dla filtrów klasy od F5 do F9. Przyjęte zostało założenie takiej samej objętości i prędkości strumienia powietrza. W tabeli 6. przedstawiono częstotliwość wymiany pierwszej i drugiej sekcji filtrów oraz filtru recyrkulacji – powietrza powrotnego lub wylotowego. Wyrażona została ona w roboczogodzinach i latach. W celu ochrony systemów zasysania i wydechowych dla powietrza powrotnego i wylotowego wymagany jest filtr przynajmniej klasy M5. Zalecane jest korzystanie z filtra tej samej klasy jak dla powietrza wlotowego.

IMG-filter_resistance