Nowa norma ISO16890 zastapi norme EN 779:2012
Norma ISO 16890 jest nową globalną normą dotycząca testowania i klasyfikacji filtrów powietrza oraz zastępuje dotychczas istniejącą normę EN779:2012. Jest to duża zmiana w sposobie ewaluacji filtrów powietrza.
Nowa norma ISO 16890 została opublikowana z końcem 2016 roku. W ciągu kolejnych 18 miesięcy norma EN779:2012 będzie stopniowo wycofywana i zostanie zastąpiona przez ISO 16890.
Poniżej przedstawiamy harmonogram wprowadzenia nowej normy ISO 16890:
Co oznacza nowa norma ISO 16890 dla procesu filtracji?
Nowa metoda testowania ISO 16890 skupia się na skuteczności filtracji w odniesieniu do klas rozmiaru cząstek stałych (PM), dlatego jest lepszym kryterium niż teoretyczna norma EN779:2012.
Jaka jest różnica pomiędzy dwiema normami?
Wprowadzenie tych zmian oznacza, że przy nowej normie ISO 16890 standardowa wydajność, a w rezultacie również klasyfikacja filtrów, zostanie ustalona w oparciu o wielkość cząstek stałych PM1, PM2,5 i PM10. Te parametry są również używane w ocenie filtrów przez Światową Organizację Zdrowia i inne organy. Na podstawie wyników testu użytkownicy filtrów będą mogli z łatwością wybrać odpowiedni dla nich filtr w oparciu o indywidualne wymagania.
ISO 16890 – nowa klasyfikacja z podziałem na grupy
Wraz z wprowadzeniem nowej normy, rzeczywiste warunki pracy filtrów są oceniane na podstawie ich efektywności. W poprzedniej normie EN779:2012 pod uwagę była brana tylko wielkość cząstek 0.4µm, natomiast w nowej normie zakres cząstek stałych o wielkości od 0.3µm do 10µm, w celu określenia przynależności filtra powietrza do grupy PM10, PM2, 5 lub PM1 ISO 16890. Filtr powietrza zostanie sklasyfikowany w jednej z grup, jeżeli jego minimalna wydajność wynosi 50%. Jest ona następnie opisywana w zaokrągleniu do 5%, na przykład filtr powietrza o wydajności 66% dla cząsetek PM1 zostanie sklasyfikowany jako ePM1 65% (gdzie „e” oznacza „efficiency” (pol. wydajność)).
Nowa dyrektywa obejmuje również filtry zgrubne. Filtry te pochłaniają mniej niż 50% cząstek stałych w grupie PM10, przez co zostają zaklasyfikowane jako „ISO filtry zgrubne (siatkowe i szczelinowe)”. Filtry te testowane są na podstawie wydajności w grupie PM10, co oznacza, że np. filtr z wynikiem na poziomie 45% będzie określany jako PM Coarse 45%.
Co oznacza PM1 (wielkość cząstek stałych)?
PM1 określa wszystkie cząstki stałe o wielkości mniejszej niż jeden mikron (jedna tysięczna milimetra), jako przykład:
1µm= 0.001mm 2.5µm= 0.0025mm 10µm= 0.01mm
Czym są i jaką rolę odgrywają cząstki stałe?
Obejrzyj nasz krótki film:
Klasyfikacja grup na podstawie ISO 16890
- ISO ePM1 : ePM1 min ≥ 50% ( wirusy, nanocząsteczki, spaliny)
- ISO ePM2,5 : ePM2,5 min ≥ 50% ( bakterie, zarodniki grzybów i pleśni, pyłek, pył z tonera)
- ISO ePM10 : ePM10 ≥ 50% (pyłek, pustynny pył)
- ISO Coarse : ePM10 ≤ 50% (piasek, włosy)
Porównanie dyrektywy EN779: 2012 z dyrektywą ISO 16890
Proste porównanie obydwu norm nie jest możliwe ze względu ze względu na fakt, iż stosowane są różne metody pomiaru i klasyfikacji filtrów powietrza.
Pragniemy zwrócić Państwa uwagę na fakt, iż w tym momencie nie istnieje żadna standardowa tabela, dlatego jako przewodnik stworzyliśmy poniższe zestawienie:
Korzyści powstałe w wyniku wprowadzenia nowej normy ISO 16890
Nowa norma zawiera kilka poprawek w porównaniu z EN779:2012:
- Norma ISO 16890 będzie nową, międzynarodową normą obowiązująca na całym świecie;
- Norma ISO 16890 rejestruje wyniki pomiarów w zależności od wielkości cząstek od 0.3µm do 10µm;
- Frakcyjna skuteczność filtracji może być obserwowana przed i po wyładowaniach elektrostatycznych;
- W przypadku nowej normy pojawia się możliwość wyboru filtrów na podstawie wyników testów oraz ich przeznaczenia.